در این تحقیق، خوردگی و خوردگی تنشی آلیاژ زیرکالوی-12 در محلول CH3OH/0.4%HCl (موسوم به محلول پایه) بتنهائی و با درصدهای مختلفی از سموم کاتدی نظیر آرسنیک، پلاتین و سلنیوم مورد بررسی قرار گرفت. ملاحظه گردید که، آرسنیک و غلظتهای نسبتاً زیاد سلنیوم (زیادتر از 100 ppm) کاهش خوردگی و خوردگی تنشی را موجب می شوند. این امر ناشی از تشکیل فیلم غنی از عناصر مزبور بر روی سطوح نمونه تشخیص داده شد. همچنین ملاحظه گردید که 25ppm سلنیوم و غلظتهای کم پلاتین (نظیر 25ppm) حساسیت نسبت به خوردگی تنشی را زیادتر می کنن، علت این پدیده به نفوذ هیدروژن در ناحیه تحت تنش در جلوی ترک بین دانه ای در حال پیشروی به داخل فلز نسبت داده شد. درحالی که 25ppm سلنیوم اثر قابل ملاحظه ای بر خوردگی از خود نشان نداد، اضافه شدن همین مقدار پلاتین در محلول، افزایش خوردگی را موجب گردید. بعلاوهف افزایش غلظت پلاتین در محلول، خوردگی را شدیداً افزایش داد. در هر سرعت کشش، افزایش حساسیت نسبت به خوردگی تنشی، افزایش سرعت اشاعه ترک، کاهش استحکام کششی و کاهش کرنش شکست را بهمراه داشت. تغیرات مزبور ناشی از افایش وسعت ناحیه شکست ترد کلیواژ در ازاء کاهش وسعت منطقه شکست مکانیکی نرم دانسته شد. عامل اصلی به وجود آورنده شکست ترد کلیواژ، هیدروژن جذب شده، در ضمن انحلال آندی، در ناحیه تحت تنش، شناخته گردید.
)